Doğuştan görme engelli İpek, daha evvel deneyimi bulunmamasına karşın 9 yıl evvel üniversitenin davet merkezinde çalışmaya başladı.
İlk başlarda Braille alfabesiyle oluşturduğu rehberle, yardımcı programlardan da dayanak alarak davetleri yönlendiren İpek, vakitle dayanağa gereksinim duymadan işini yapmayı sürdürdü.
İşini severek yapan İpek, AA muhabirine, davet merkezinin birinci çalışanı olduğunu söyledi.
Görevini başaramayacağı telaşıyla işe başladığını belirten İpek, “Zamanla, birçok numarayı ezberlediğimi fark ettim. Aktardığım numaralar, tabiatıyla ezberime yerleşiyordu. Birisi istediği vakit, kendime de şaşırarak ‘Ben bu numarayı biliyorum.’ diyerek ezberden aktarmaya başladım.” sözünü kullandı.
Belirli aralıklarla numaraların denetimini yaptığını, değişen ya da yeni eklenenler olduğunda hafızasına kaydettiğini anlatan İpek, “Üniversitenin dahili numaralarını, etrafımın, akrabalarımın, esnafın numaralarını hafızamda tutabiliyorum. Telefon rehberine de gereksinim duymuyorum. Zati hafızam rehber üzere. Bine yakın numara biliyorum. Her geçen gün de buna yenileri ekleniyor. Bu kadar çok numara bildiğimi öğrenenler, işimi ezbere yaptığımı görüp duyanlar çok şaşırıyor. Yoğunluktan ötürü alınan bireyle, işi uyumlu formda yürütmeye devam ediyoruz.” diye konuştu.
– “İnsan isteyince, hayal edince her şey oluyor”
İpek, hayata daima müspet baktığını, emek vermekten kaçınmadığını, kendine her vakit inandığını belirterek, şu görüşleri lisana getirdi:
“Hani daima ‘Gönül gözün açık olsun.’ derler ya birtakım şeyler insanın zihninde başlıyor. Görememek çok sıkıntı ancak olumlu bakıp, memnun olmayı bilirsen her şey hoş oluyor. ‘Nasıl yapacağım.’ dediğim birçok şeyi başardım. İnsan isteyince, hayal edince her şey oluyor. Asıl zihinlerdeki manisi çözmek lazım. ‘Görme engelliyim, hiçbir iş yapamam, bu türlü oturayım.’ deyip, bunu şuur altına yerleştirirseniz hiçbir biçimde başarılı olamazsınız.”
Bir yanıt yazın